wtorek, 6 sierpnia 2013

Co zrobić aby kości nie dawały znać o sobie....

„Gdyby gimnastyka była w tabletkach, stałaby się najczęściej przepisywanym lekiem na świecie” (z biuletynu wydawanego przez Wydział Medyczny na Emory University).
http://wol.jw.org/af/wol/d/r12/lp-p/102011084


  • regularnie zażywaj ruchu
  • unikaj dźwigania ciężarów
  • równomiernie obciążaj stawy (noś zakupy w obu rękach)
  • nie zaniedbuj nawet banalnej infekcji (zęby, uszy i zatoki)
  • zadbaj o uzupełnienie diety preparatami z glukozaminą, chondroityną, naturalnym kolagenem typu II
http://www.artroprotect.pl/?page=przeciazenia

środa, 9 stycznia 2013

Aktywność fizyczna a kalorie

     Organizm człowieka posiada pewne zasoby energetyczne, dzięki którym możliwe jest funkcjonowanie organizmu, w tym również angażowanie się w aktywność fizyczną. Spożywane produkty stanowią źródło substratów energetycznych, które kumulują się w organizmie w różnych ilościach. Najbardziej liczne są zasoby tłuszczowe, przewyższają nawet ilość węglowodanów. Najłatwiej dostępne są węglowodany, ponieważ wszystkie tkanki mogą je wykorzystywać natomiast nie wszystkie tkanki mają zdolność wykorzystywania kwasów tłuszczowych. Mechanizmy regulujące metabolizm poszczególnych rodzajów substratów decydują o kolejności, w jakiej poszczególne zasoby energetyczne będą poddawane utlenianiu. Najbardziej korzystne dla organizmu jest wykorzystywanie w pierwszej kolejności rezerw tłuszczowych. Wśród czynników stymulujących utlenianie tłuszczów znajdują się :


  • dostępność tlenu,
  • szybkość zużycia energii. 


     Aktywność fizyczna może, zatem spowodować wzrost tempa metabolizmu kwasów tłuszczowych, przyczyniając się tym samym do zredukowania tkanki tłuszczowej. Doniosłe znaczenie ma fakt, utrzymywania się nasilonego tempa przemiany materii jeszcze przez 48 godzin po zakończeniu wysiłku. Jest to związane z działaniem hormonów wydzielanych w czasie wysiłku, m.in. insuliny. stężenie tego hormonu zmniejsza się w czasie długotrwałej aktywności fizycznej nawet o 20-30%. skutkiem tego jest zmniejszenie zużycia glukozy przez niektóre tkanki, np. tłuszczową, co pozwala na zaoszczędzenie tego substratu na potrzeby mózgu i mięśni pracujących




źródło : http://www.orbitrek.com.pl/artykuly/cwiczenia/04.html

piątek, 4 stycznia 2013

Wpływ na zdrowie psychiczne

     W kilku badaniach wykazano, że aktywność fizyczna wpływa na poprawę samopoczucia psychicznego, ułatwia radzenie sobie ze stresem i poprawia niektóre sprawności umysłowe (takie jak szybkość podejmowania decyzji, planowania i pamięć krótkookresowa), zmniejsza poczucie niepokoju i poprawia jakość snu. Dane pochodzące z prób klinicznych wykazują, że aktywność fizyczna może być stosowana w leczeniu depresji. U ludzi w starszym wieku aktywność fizyczna może zmniejszyć ryzyko wystąpienia demencji i choroby Alzheimera. 

zob.http://www.eufic.org/article/pl/artid/benefits-physical-activity/






''Rozruszaj'' depresję

     Jednorazowe ćwiczenia fizyczne prowadzą także do obniżenia poziomu innych negatywnych stanów emocjonalnych, takich jak smutek czy przygnębienie. Jak wiadomo stany te są typowe dla depresji. Największy spadek objawów depresyjnych po jednorazowym wysiłku obserwowano u osób z podwyższonymi wskaźnikami depresji, ale efekty pozytywne występują we wszystkich badanych grupach, bez względu na wiek, płeć i stan zdrowia.

zob. http://aktywniepozdrowie.pl/index.php?option=com_content&Itemid=284&catid=77%3Apo-co-by-aktywnym&id=325%3Aaktywno-zdrowa-psychika&view=article

wtorek, 25 grudnia 2012

Formy aktywności ruchowej

     Istnieje wiele form i płaszczyzn związanej ze zdrowiem aktywności ruchowej tak dzieci, jak i dorosłych. Zaliczyć do nich można :  
  • Gry i zabawy ruchowe – wiążą się z wykonywaniem ruchów, głównie lokomocyjnych, wymagających szybkości, zręczności i wysiłku. Zaspokajają one naturalną potrzebę ruchu dziecka, zapewniając mu harmonijny rozwój psychiczny i fizyczny. Wskazane formy aktywizacji wdrażają do czynnego wypoczynku, uczą też współdziałania i szlachetnej rywalizacji.
  • Innym sposobem aktywizacji fizycznej i jednocześnie zdrowotnej jest rekreacja. Termin rekreacja służy do określenia różnorodnych form aktywności, podejmowanych poza obowiązkami zawodowymi, domowymi i społecznymi dla odpoczynku, rozrywki i samodoskonalenia. Łaciński termin recreo, znaczy: odnowić, ożywić, orzeźwić, pokrzepić. Istnieją różne formy rekreacji, wśród nich rekreacja fizyczna. Należy zgodzić się z autorami, że rekreacja fizyczna jest elementem biologicznym nakazem; jest moralnym obowiązkiem współczesnego człowieka. Nie można stawiać na jednej płaszczyźnie rekreacji fizycznej z innymi formami rekreacji, tzn. tego co konieczne z tym, co pożyteczne i przyjemne (turystyka, sport, środki masowego przekazu, teatr, wystawy, muzea itp.). Deficyt aktywności ruchowej musi być kompensowany przez zajęcia rekreacyjne w czasie wolnym.
     Każde pokolenie posiada swój specyficzny system wartości. Dotyczy to również aktywności ruchowej. Należy dać młodemu pokoleniu szansę posiadania własnych form aktywności ruchowej. Muszą one odpowiadać potrzebom i wyobrażeniom młodego pokolenia, a jednocześnie muszą być zgodne z aktualnymi tendencjami, dążeniami i wymogami życia społeczno-kulturalnego. Wiek dorastania jest bardzo dobrym momentem, aby zachęcić do takich właśnie form aktywności ruchowej.
     Szczególnie na przestrzeni ostatnich lat sposoby dowartościowania się społeczeństwa poprzez aktywność fizyczną uległy bardzo dynamicznym zmianom. Wykształciło się kilka nurtów, które pełnią ówcześnie rolę wiodącą. Najbardziej rozpowszechnianą formą jest aerobik.
  1. Aerobik – szerszym znaczeniu - rozumiany jako forma dbałości o zdrowie, wszechstronny i harmonijny rozwój organizmu. Stosowane są w nim ćwiczenia aerobowe, wykonywane kosztem tlenu dostarczanego do pracujących mięśni. Charakteryzuje je zaangażowanie dużych grup mięśniowych, są jednostajne, trwają odpowiednio długo. Do ćwiczeń aerobowych można zaliczyć zarówno ćwiczenia gimnastyczno-taneczne przy muzyce, jak też: step aerobik, marsz, bieg (jogging), bieg narciarski, jazdę na rowerze, pływanie, taniec i gimnastykę.
  2. Aerobik – w znaczeniu wąskim – są to utrzymane w szybkim tempie ćwiczenia fizyczne przy muzyce o charakterze gimnastyczno-tanecznym, kształtujące głównie cechy wytrzymałościowe.
     Aerobik może służyć jako forma przygotowania organizmu do wysiłku lub jako pełna jednostka lekcyjna. Ćwiczenia tej formy aerobiku powoduje głównie obniżenie masy ciała, a przede wszystkim zasobów tłuszczu w organizmie.
     Aerobik jest formą cały czas ewoluującą i powstało wiele odmian. Jedną z nich jest step aerobik – forma gimnastyki polegającą na wchodzeniu i schodzeniu ze specjalnego schodka w rytm muzyki. U ćwiczących step aerobik można zaobserwować nawet przyrost ogólnej masy ciała, ponieważ dochodzi tu do spadku masy tłuszczowej ciała i wzrostu masy mięśniowej – głównie pasa biodrowego. Pozwala to na harmonijne ukształtowanie sylwetki i poprawienie wydolności fizycznej.
     Nieco inną odmianą formą aktywności ruchowej od aerobiku jest kalanetik. Jest to program łagodnych i delikatnych ćwiczeń angażujących powierzchowne i głębokie grupy mięśniowe. Ćwicząc kalanetik przyjmuje się pozycje izolowane, niepowodujące przeciążeń układu kostno-szkieletowego. W czasie ćwiczeń ruchy są minimalne, bardzo łagodne, delikatne i płynne.
     Trudniejszą i skuteczniejszą formą kalanetiku jest superkalanetik. Służy on zaspokajaniu rosnącej potrzeby aktywności ruchowej u osób, które już ćwiczą callanetics. Są to być nieciekawe, z punktu widzenia nastolatki, formy ruchu, ale prawidłowo i wytrwale stosowane są receptą na zdrowie i dobre samopoczucie. Likwidują stres, napięcie psychiczne oraz dają możliwość odczucia zadowolenia z własnego ciała.
     Następną formą jest stretching. Jest to stopniowe i ostrożne rozciąganie mięśni według metody „napiąć – rozluźnić – rozciągnąć”. Poprawia ono ruchomość stawów i elastyczność mięśni. Po ćwiczeniach odczuwa się lekkość i zrelaksowanie, przeciwdziała się sztywnieniu stawów oraz pomaga wyeliminować z organizmu toksyny, co usuwa zmęczenie.
     Inną formą zachęcania do dbałości o zdrowie poprzez ruch jest taniec. W pojęciu słownikowym są to rytmiczne ruchy ciała, zwłaszcza nóg, wykonane w takt muzyki jako rozrywka towarzyska lub jako forma obrzędowa. Jest to jedna z najstarszych i najbardziej pierwotnych form ruchu. Taniec jest bardzo wszechstronną formą oddziaływania na organizm człowieka. Każda jego odmiana w swój specyficzny sposób wpływa na podniesienie poziomu kultury muzycznej i ruchowej, kształci sprawność ruchową (harmonijny i wszechstronny rozwój organizmu). Poza tym wzbogaca osobowość ucznia, rozwija i doskonali nawyki muzyczno-ruchowe, wyrabia poczucie piękna i jest źródłem doznań estetycznych.
     Przedstawione wyżej formy aktywności ruchowej: aerobik, stretching, callanetics i taniec, wpływają na kształtowanie prozdrowotnych postaw w wieku dorastania. Oddziałują one bardzo wszechstronnie na młodego człowieka: na sferę fizyczną, psychiczną i odczucia społeczne. Pokazują drogę do samodzielnego optymalnego ukształtowania parametrów własnego ciała, do odczuwania stanów zadowolenia i wrażeń estetycznych związanych samoakceptacją i wreszcie do odnalezienia swego miejsca w społeczeństwie (np. szkoła, klasa, rodzina) poprzez działania, które powinny być w pełni akceptowane społecznie.

Źródło :  http://www.edukacja.edux.pl/p-5857-aktywnosc-ruchowa-dzieci-i-mlodziezy.php Opr. mgr Zofia Serwińska

piątek, 7 grudnia 2012

Dlaczego warto?


     Niebagatelny jest wpływ ruchu na nasze zdrowie cielesne. Systematyczna aktywność fizyczna:

  • zmniejsza częstość akcji serca, poprawia wydolność układu krążenia,
  • poprawia ukrwienie i odżywienie wszystkich narządów,
  • obniża ryzyko wystąpienia chorób sercowo-naczyniowych, tj. np. zawału serca,
  • obniża ciśnienie tętnicze,
  • pobudza krążenie krwi i ogranicza jej zastój w kończynach dolnych, przez co chroni przed zmianami  żylakowymi,
  • zwiększa ilość masy kostnej i wzmacnia mięśnie, przez co chroni przed osteoporozą,
  • sprzyja obniżeniu masy ciała i zapobiega tzw. efektowi jo-jo oraz powikłaniom wynikającym z nadmiernej masy ciała (m.in. cukrzycy, nadciśnieniu, itd.),
  • pomaga w redukcji tłuszczowej masy ciała na rzecz masy mięśniowej,
  • obniża stężenie "złego" cholesterolu (LDL) we krwi,
  • zwiększa we krwi stężenie "dobrego" cholesterolu (HDL),
  • sprzyja zachowaniu fizjologicznej ruchomości stawów,
  • poprawia wydolność układu oddechowego,
  • zwiększa wrażliwość tkanek na insulinę, przez co zapobiega rozwojowi cukrzycy,
  • wzmaga aktywność układu odpornościowego i chroni przed infekcjami,
  • ogranicza ryzyko rozwoju chorób nowotworowych, m.in. raka piersi i raka jelita grubego.

czwartek, 29 listopada 2012

Rehabilitacja ruchowa


     Umożliwia większą aktywność fizyczną i wydolność ruchową. Dzięki niej osoby starsze mogą wrócić do swoich codziennych zajęć, rodziny, przyjaciół. Mają więcej energii i werwy do życia. Stają się pełnosprawne na co dzień. Przed rozpoczęciem rehabilitacji ruchowej danej osoby należy przeprowadzić z nią wywiad, by dowiedzieć się, jaka jest jej kondycja fizyczna i psychiczna. Dopiero wtedy można wyznaczyć cele do osiągnięcia. Rozróżnia się cztery ich rodzaje:


  • pełne zdrowie,
  • samodzielność,
  • maksymalne usprawnienie,
  • zminimalizowanie dyskomfortu w chorobie.

     Podstawowym celem w rehabilitacji jest zwykle samowystarczalność w miejscu zamieszkania. Rehabilitacja ruchowa jest przeprowadzana zwykle w sali rehabilitacyjnej pod okiem rehabilitanta. Ten wspomaga i uczy swoich pacjentów. Niezwykle ważna jest tutaj motywacja do ćwiczeń. Jej brak może zniweczyć poświęcony na nią czas. Rehabilitacja jest oceniana na podstawie prowadzonej dokumentacji. Bierze się pod uwagę ruchomość stawów i siłę mięśni. Ponadto rehabilitant obserwuje i ocenia widoczną poprawę na co dzień.

     Mówi się, że łóżko to błąd lekarski na czterech nogach. Nie bez powodu. Pozycja leżąca u osoby starszej może powodować poważne konsekwencje. Unieruchomienie człowieka pierwsze skutki przynosi już po czterech dniach, gdy wzrasta wydalanie wapnia i azotu, co wzmaga osteoporozę i zanik mięśni. Pojawiają się zawroty głowy, uginające się nogi, spada ciśnienie krwi, co powoduje brak chęci do wstawania z łóżka. dlatego warto, jeżeli to możliwe, przeprowadzać rehabilitację ruchową.

     U osób starszych aktywność fizyczna jest zazwyczaj na niskim poziomie. Ważne, by w ogóle istniała. Warto gimnastykować się codziennie chociaż 15 minut, spacerować, chodzić na wycieczki, a jeśli to możliwe – pływać czy jeździć na rowerze.